لوبیا چیتی، یکی از انواع لوبیا معمولی ، یکی از هدایای قاره آمریکا به جهان است. حبوبات حدود 8000 تا 7000 سال پیش در پرو و مکزیک اهلی شدند. آنها امروزه به دلیل طعم، هزینه، ارزش غذایی و سهولت آماده سازی محبوب هستند.
تعداد کمی از غذاها به اندازه لوبیا چیتی شیراز همه کاره هستند. آنها را می توان به عنوان پیش غذا، سوپ، سالاد، غذاهای اصلی و نان سرو کرد. حتی در برخی از دستور العمل های کیک، پای و آب نبات از لوبیا چیتی پخته شده استفاده می شود.
لوبیا چیتی منبع خوبی از پروتئین، ویتامین ها و مواد معدنی است. یک چهارم فنجان لوبیا چیتی پخته شده به عنوان 1 اونس در گروه غذاهای پروتئینی به حساب می آید.
در حالی که 1 فنجان لوبیا پخته شده به عنوان 1 فنجان در گروه سبزیجات محاسبه می شود. مکمل پروتئین لوبیا چیتی با کمی گوشت، لبنیات، برنج یا ذرت تمام اسیدهای آمینه ضروری را تامین می کند.
از آنجا که لوبیا حاوی فیبر محلول است، می تواند کلسترول خون را کاهش دهد. لوبیا چیتی منبع خوبی از پروتئین، فیبر، ریز مغذی ها، آنتی اکسیدان ها، آهن، پتاسیم، منیزیم، کلسیم، فسفر و ویتامین های B فولات، تیامین، ریبوفلاوین و نیاسین است.
نصف فنجان لوبیا چیتی پخته شده 118 کالری دارد. لوبیاها برای رژیم های کم سدیم خوب هستند زیرا فقط حاوی نمک اضافه شده توسط آشپز هستند. لوبیاها به طور طبیعی کم چرب هستند و 5 گرم فیبر در یک وعده 1/2 فنجان فراهم می کنند.
با این حال، لوبیا حاوی چندین کربوهیدرات پیچیده است که به راحتی هضم نمی شوند. برای افزایش قابلیت هضم و کاهش ناراحتی روده، آب مورد استفاده برای خیساندن و پخت و پز را دور بریزید.
زیرا بسیاری از کربوهیدرات های قابل هضم در آب حل می شوند. برای بهترین نتیجه، چندین بار در طول خیساندن آب را دور بریزید و جایگزین کنید.
مطالعات نشان داده است که وقتی آب خیساندن و پخت و پز قبل از مصرف دور ریخته می شود، هیچ مقدار مهمی از مواد مغذی ضروری از بین نمی رود.
شما به راحتی می توانید لوبیا خشک را در ظروف محکم در یک مکان خشک و خنک نگهداری کنید. در صورت نگهداری در این شرایط برای چندین ماه نگهداری می شوند.
