برنامه های سوزن و سرنگ گاواژ یکی از اجزای مهم مداخلات کاهش آسیب در میان افرادی است که مواد مخدر تزریق می کنند. هدف اصلی ما خلاصه کردن شواهد در مورد اثربخشی برای در کاهش انتقال عفونت از طریق خون و رفتارهای پرخطر تزریقی بود.
ما یک مرور کلی از بررسی‌های سیستماتیک انجام دادیم که شامل بود، به مبتنی بر جامعه پرداخته بود، و تخمین‌هایی از تأثیر در مورد بروز/شیوع ویروس نقص ایمنی انسانی، ویروس هپاتیت هپاتیت ارائه کردیم.
جستجوهای متون سیستماتیک در پایگاه‌های داده مربوطه، از جمله انجام شد. برای هر مرور، مطالعات مربوطه را شناسایی کردیم و داده‌هایی را در مورد روش‌ها و یافته‌ها، از جمله خطر سوگیری و کیفیت شواهد ارزیابی شده توسط نویسندگان مرور استخراج کردیم.
ما خطر سوگیری هر مرور سیستماتیک را با استفاده از ابزار ارزیابی کردیم. ما مرورها را بر اساس نتایج گزارش شده و استفاده از متاآنالیز دسته بندی کردیم. هیچ تجزیه و تحلیل آماری اضافی انجام نشد.
ما سیزده مرور سیستماتیک را با 133 مطالعه منحصر به فرد مرتبط منتشر کردیم که بین سال‌های 1989 و 2012 منتشر شد. روش‌های مورد استفاده در تمام سطوح طراحی و رفتار متفاوت بودند، با چهار مرور که متاآنالیز را انجام می‌دادند.
تنها دو مرور با استفاده از ابزار ROBIS دارای ریسک کم سوگیری در نظر گرفته شدند و اکثر مطالعات وارد شده به عنوان دارای کیفیت روش‌شناختی پایین توسط نویسندگان مرور ارزیابی شدند.
ما دریافتیم که NSP در کاهش انتقال موثر است، در حالی که نتایج متفاوتی در مورد کاهش عفونت HCV وجود دارد. مداخلات کاهش آسیب کامل ارائه شده در سطح ساختاری و در برنامه های چند جزئی، و همچنین سطح بالای پوشش، سودمندتر بود.
ناهمگونی و کیفیت پایین کلی شواهد، نیاز به مطالعات آتی در سطح جامعه با طراحی کافی برای حمایت از این نتایج را برجسته می کند.
