سنگ رسوبی که محصول تجزیه عمیق بقایای گیاهی است. با توجه به ترکیب شیمیایی، پودر زغال برای سیاه قلم مخلوطی از ترکیبات آروماتیک چند حلقه ای با مولکولی بالا با کسر جرمی کربن بالا و همچنین آب و مواد فرار با مقادیر کمی ناخالصی معدنی است.
هنگام سوزاندن پودر زغال سنگ خاکستر می شود. پودر زغال سنگ های فسیلی در نسبت اجزای خود با یکدیگر تفاوت دارند که گرمای احتراق آنها را تعیین می کند. تعدادی از ترکیبات آلی که زغال سنگ را تشکیل می دهند دارای خواص سرطان زایی هستند.
محتوای کربن در پودر زغال سنگ سخت، بسته به عیار آن، از 75٪ تا 95٪ متغیر است. آنها حاوی حداکثر 12٪ رطوبت (3-4٪ داخلی) هستند، بنابراین در مقایسه با پودر زغال سنگ قهوه ای ارزش حرارتی بالاتری دارند.
آنها حاوی حداکثر 32٪ مواد فرار هستند که به همین دلیل به خوبی مشتعل می شوند. آنها از پودرزغال سنگ قهوه ای در عمق حدود 3 کیلومتری تشکیل شده اند.به عنوان سوخت جامد پر کالری استفاده می شود.
بالاترین ارزش حرارتی را دارد، اما ضعیف شعله ور می شود. آنها از پودرزغال سنگ با افزایش فشار و دما در اعماق حدود 6 کیلومتری تشکیل می شوند. زغال سنگ فسیلی جامد که از ذغال سنگ نارس تشکیل شده است.
پودرزغال سنگ قهوه ای حدود نیمی از ذخایر پودرزغال سنگ جهان را تشکیل می دهد. به عنوان سوخت محلی و همچنین یک ماده خام شیمیایی استفاده می شود. حاوی مقدار زیادی آب (43%) است و بنابراین ارزش حرارتی کمی دارد.
علاوه بر این، آنها حاوی مقدار زیادی مواد فرار (تا 50٪) هستند. از بقایای آلی مرده تحت فشار بار و تحت تأثیر دمای بالا در اعماق حدود 1 کیلومتر تشکیل می شود. نسبتا سنگین و حجیم است، اما به دلیل رطوبت بسیار زیاد، کالری کمی دارد.
از آنجایی که خطر احتراق خود به خودی در تماس با هوا وجود دارد، برای حمل و نقل و نگهداری در حالت خام مناسب نیست. به این ترتیب، به برنامه های کاربردی در محل محدود می شود. روش های استخراج زغال سنگ به عمق وقوع آن بستگی دارد.
توسعه با روش باز در معادن زغال سنگ انجام می شود، اگر عمق درز پودر زغال سنگ از 100 متر تجاوز نکند. مواردی که با تعمیق روزافزون یک گودال پودرزغال سنگ، توسعه ذغال سنگ با روش زیرزمینی سودمندتر است، غیرمعمول نیست.
